Tenia un resto de Noro, había empezado  a tejer una gorra pero los menguados estaban quedando de aquella manera ( en mi caso esto quiere decir  francamente mal) así que en un momento de hartazgo lo  saque de las agujas, oville y respire ya estaba hecho. Cogí un ganchillo y en cuatro horitas de nada ya la teníamos aquí  “la boina” , así que ya tenemos  otro proyecto de satisfacción, inmediata. Ya esta estrenada, pero no la había publicado todavía.


 
Ah, és preciós, però a més a més queda molt bé!
ResponderEliminarPer cert, una boina vale, però res de passar-se al "lado oscuro", eh!
Hola Marga!!!!
ResponderEliminarQue habilidosa!!! siempre con algun proyecto en manos.
Cariños Susi
Em pensava que aquesta Noro te l'havia dut la Nina del Japó... ;)
ResponderEliminarAmb el fred que ha fet aquests dies no m'estranya que no t'hagis pogut resistir a estrenar-la!
ResponderEliminarM'agraden molt els gorros, boines i complements pel cap amb Noro. Suposo que deuen tenir una mida que fa que els canvis de color llueixin al màxim!